به گزارش ذاکرنیوز، زمانی که اعتراضات مسالمت آمیز در مارس 2011 در سوریه آغاز شد معترضین فکر نمی‌کردند درخواست‌های آنها برای اصلاحات، دموکراسی و آزادی، مقدمه‌ای برای یکی از بزرگترین جنگ‌های قرن 21 باشد. آنها فکر نمی‌کردند تظاهرات‌های روزانه آنها به جنگی بزرگ و ویرانگر تبدیل شود که کشورشان علاوه بر گروههای افراط گرای، قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی را به رویارویی بکشاند.
جنگ جهانی علیه سوریه با محوریت غرب
داستان سوریه از اعتراضات مسالمت آمیز در منطقه درعا در جنوب سوریه شروع شد اما به مرور به مخالفت های مسلحانه و جنگ تبدیل شد.
تحقیقات مستند نشان می‌دهد که داستان گروههای تکفیری در سوریه تحت حمایت واشنگتن از حادثه درعا، بخشی از استراتژی آمریکا برای مشروعیت زدایی از دولت سوریه و تحریک به منظور تغییر نظام این کشور بود.
در این مدت قریب به 2000 گروه کوچک و بزرگ در سوریه وجود داشته‌اند که از 80 کشور جهان به آنجا آمده بودند تا به زعم خود حکومت سوریه را سرنگون کنند . بر همین اساس است که سوری‌ها از این جنگ، به عنوان «جنگ تمام عیار جهانی» علیه سوریه یاد می‌کنند.
شبیه سازی بین انقلابهای عربی و اعتراضات در سوریه از جمله توطئه‌ها و نقشه‌های عربی و غربی برای سوریه بود. غربی‌ها به دنبال آن بودند که به محور مقاومت ضربه اساسی وارد کنند و در نهایت، تحلیل شرایط موجود، آنان را به این نتیجه رساند که موج قیام‌های مردمی را به سمت سوریه هدایت نمایند و این کار صورت گرفت. لذا برای فریب افکار عمومی با حربه دروغ وارد شدند و سعی کردند با استفاده از تکنیک‌های عملیات روانی و قدرت رسانه‌ای خود، به افکار عمومی القاء کنند که جنس اعتراضات در سوریه هم از جنس انقلابهای عربی است و تا حد زیادی هم در این کار موفق شدند.
یکی دیگر از تفاوت‌های اعتراضات در سوریه با انقلابهای عربی این بود که در سوریه از همان ابتدا بدنه اصلی معارضه که مورد حمایت سرویس‌های امنیتی منطقه بود کاملا مسلح و آموزش دیده بودند. در مراحل بعد نیز انواع سلاح‌های سنگین و پیشرفته هم در اختیار آنان قرار گرفته بود و افسران اطلاعاتی عرب و ترک و غربی همگی به آنان کمک می‌کردند.
پس از نا آرامی‌های ٢
